Author
I am not a master,
but everything I am doing
is my masterpiece.
Choć tworzenie form literackich towarzyszy jej całe życie, dopiero niedawno Rena Kilińska zajęła się tym profesjonalnie. Jej zdolność uchwycenia emocji, przeżyć i sytuacji w formy literackiej potrzebowała czasu, by dojrzeć. Właśnie tam, gdzie spotykają sie wrażliwość, szczerość i surowe emocje powstają jej autorskie eseje. Znajdziemy w nich energię i wymiar, który nie towarzyszy nam na co dzień. Jest w nich prostota, czystość i subtelność. Czasem są to portrety miękkie, otulające, uskrzydlające. A czasem wibrujące, gęste, dotykające. Ale zawsze autentyczne i zabierające nas w podróż.
Słowa staniały. Rozmnożyły się, ale straciły na wartości. Są wszędzie. Jest ich dużo. Mrowią się. Tęsknimy więc za ciszą. Za milczeniem. Za wędrówką przez pola. Przez łąki. Przez las, który szumi, nie plecie, nie tokuje…”
Cytat Ryszard Kapuściński
Słowa staniały. Rozmnożyły się, ale straciły na wartości. Są wszędzie. Jest ich dużo. Mrowią się. Tęsknimy więc za ciszą. Za milczeniem. Za wędrówką przez pola. Przez łąki. Przez las, który szumi, nie plecie, nie tokuje…”
Cytat Ryszard Kapuściński
Rena Kilinska jest autorem formy nazwanej przez nią „portretem literacko-fotograficznym”. Przedstawia on esencję osoby portretowanej w dwóch wymiarach – w formie eseju opisowego połączonego z portretem fotograficznym. Dzieła te tworzą zintegrowany obraz człowieka lub produktu, pokazując jego autentyczność, naturę, moc oraz potencjał. Jej opisy literacko-portretowe są często używane do celów auto-prezentacji i introdukcji. Jej super-mocą jest portretowanie ludzi w sposób, który zaskakuje ich samych. Rena Kilinska wydobywa z portretowanych na powierzchnie papieru i kadru pierwotne DNA – szczerość, czystość, intencje i zasoby. Sama mówi o nich – „intuicyjne, bliskie, esencjonalne”.