Rena
Kilińska

„Obce ciało na wydmach”

Wydmy to ta cześć lądu, która należy się morzu. (…)

Subtelne kształty formy architektonicznej, solidna baza łącząca „ciało” z matką ziemią, rachityczność elementów konstrukcyjnych, otwartość zapraszająca do środka oraz kształty, które pieści wiatr. Bezkres nieba zespaja się z błękitem Morza Północnego i transparentnością obcego ciała, tworząc formę tak spójną, że można by pomyśleć, że jest ona częścią tych wydm.

[Całość eseju dostępna już niebawem]